"... Tepeleme bir şair gibi yaşarım... Hep şiir tezgâhlayan bir mekanizma vardır içimde. Aman ne de bencildir. Şiir bir, tüm olarak hep kendisinde kalsın ister. Ne zaman ki doymuş bir eriyik gibi, şiire doyar ve benim içeriye habire doldurduklarımı artık kabul edemez olup, gelenlerin ısrarı karşısında bir yara gibi zonklamaya başlar, o zaman izin verir, bir - iki şiir yazarım. Onun vekili gibi yaşarım..."
|
|||||||||||||
| :::....::::......::::::....:::: | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| :::....::::......::::::....:::: | |||||||||||||
